jueves, 15 de noviembre de 2012

Masonería en Pontevedra (VIII): Entre América e A Guarda. (1)



A estancia en América, sobre todo en determinados países, foi considerada polas autoridades encargadas da investigación sobre a masonería e tamén por moitos veciños, como un signo que aumentaba a probabilidade de pertenza a esta organización. É moi significativa a investigación levada a cabo na vila de A Garda polo brigada, comandante de posto da Guardia Civil naquela localidade, Julio López Gómez, a quen lle ordenaron “investigar si en esta localidad existen elementos afiliados a Sectas o Logias Masónicas y cuanto se relacione con el funcionamiento de estas”.
    Este brigada chamou a declarar a numerosas testemuñas e sospeitosos; varios repiten afirmacións como: “Que por referencias  y al decir de la gente, todos aquellos que residiendo en esta Villa hayan estado en América son masones y especialmente los de posición desahogada, pero no puede precisarlos” (manifestación de E.P.S. O 14-6-1937), “por referencias de los vecinos sabe que a todo aquel que ha estado en Puerto Rico le tildan de masón” (S.F.S. O 14-6-1937). Algúns dos declarantes recoñecen que, cando estiveron no estranxeiro, pertenceron á masonería, outros basean as súas manifestacións nos rumores públicos xa que “es muy difícil poder asegurar los elementos que pertenecen a la masonería por el secreto que guardan entre sí”.
    Un informe da Guardia Civil,  consistente na relación de persoas da demarcación relacionadas coa masonería, froito das pescudas e interrogatorios levados a cabo polo citado brigada, fai constar nunha nota final: “Cabe sospechar que casi todos los que han estado en América están afiliados a alguna Sociedad de las llamadas secretas aún que (sic) no sean socios activos”.
    Unha testemuña que destaca pola exhaustividade  e rotundidade que manifesta é a dun médico da localidade; comeza afirmando “Que le consta que existen masones en esta villa de la Guardia, unos masones en España y otros oriundos de San Juan de Puerto Rico” e relaciona un total de 16 persoas, entre elas: Serafín González Núñez que

 ha buscado prosélitos en esta  localidad, carente de religión católica, ha actuado en política extremista, es inmoral y en general, mala persona, tiene un hijo huído de la persecución de las Autoridades por su intervención en los sucesos revolucionarios y otro condenado a prisión por la misma causa
 José Benito Sobrino por “Masón de toda la vida con alarde de serlo, militó  con los partidos de izquierda, espiritista, indiferente en cuestión religiosa e inclinado en contra de esta doctrina”; Joaquín Trigo Sobrino e señora, “Ambos masones y por su manera de ser se encuentra en situación de actividad sospechosa, son anti-católicos”.
    No citado informe, titulado “Relación de los individuos de la demarcación de este puesto que se dice pertenecen o pertenecieron a sectas Masónicas”, relaciona as seguintes persoas: o alcalde Brasilino Álvarez Sobrino de quen fai as seguintes observacións: “Fue sentenciado a muerte, le ejecutaron embargo por 700.000 pesetas, quiso constituír un Centro con el nombre de Ateneo de tal carácter masónico, dirigentes el y los Noyas, Juan y Manuel, dícese asimismo que el Brasilino tenía una nota de adscritos cuyos nombres relaciono y señalo con paréntesis”; (Joaquín Trigo Sobrino) a quen valoran os bens en 200.000 pesetas, Valentín Trigo Sobrino “vive hotel Tecla”; Emilio Álvarez Alonso, con comercio de reloxería e que “reside en Vigo, fue en América y se supone continúa en activo en España; (Serafín Flores Sobrino) con bens valorados en 80.000 pesetas “fue en América, hoy se dice se encuentra pasivo”;  (Francisco Sobrino (a) El Divorciado) que estaba na fronte servindo no Tercio; (José Mª Baquero) de Tamuxe (O Rosal) con bens por importe de  20.000 pesetas; José Benito Sobrino Rodríguez, sen bens e membro pasivo; (Antolín Silva Vicente), 30.000 pesetas en bens; (Celso Candeira Pérez) con fábrica de serrería; (Antolín Troncoso Vicente), 4000 pesetas en bens; José Vicente Melón, con bens por importe de 80.000 pesetas “fue en América, se dice se encuentra en pasivo” e Camilo Carrero Lorenzo, de Camposancos “fue sentenciado a muerte igual que el Brasilino”.