lunes, 5 de diciembre de 2011

Literatura falanxista (1)


Nos escritos e discursos da Falange nunca estivo ausente un inflamado ton “poético”. Metáforas, hipérboles e toda a gama de recursos literarios adornaban, ou máis ben inundaban, os textos e alocucións dos próceres falanxistas. Pouco a pouco aparecían nos xornais novas dos “caídos” na fronte de combate, e as necrolóxicas e discursos fúnebres son unha inesgotable fonte de exemplos do que poderiamos chamar “falanxismo literario”. Nesta sección ofreceremos de cando en vez algunha destas creacións.

En xuño de 1937 morría o destacado falanxista de Cea, Benito Vázquez Torres; leamos algúns dos parágrafos da necrolóxica que lle adica El Pueblo Gallego:

La Guardia Eterna es constantemente renovada por los que sienten con fuerza los imperativos de la Falange labrados en piedras nobles, entre yugos y flechas, con palabras claras de estirpe. Con el arma al brazo, lleno el corazón de la gracia de Dios y de España, no es muerte vulgar, sino suave tránsito -aunque por obra de metralla sea- a vida permanente en la Historia. Caer, así, en acto de servicio de la Falange, contra el enemigo rojo que quiso clavar la estrella de cinco puntas en el limpio cielo de Occidente, es brindarse laureles a si mismo y hacerse gloria verdadera. [...] Y cayó radiante, glorioso, porque sabía que la sangre joven, por un alto ideal derramada, hace florecer rosas como en jardín de César, que es donde se dan las de calidad mejor.

O 16 de xuño de 1937 celebrouse na igrexa de Darbo (Cangas) o funeral polo membro da FET local Juan Romay Viñas, morto “heroicamente por Dios y por España”. No acto déronse cita as autoridades civís, militares e eclesiásticas, asistindo tamén os mandos falanxistas. Logo do funeral, formadas no adro as escadras falanxistas e os asistentes ao acto, o delegado local de Prensa e Propaganda, camarada Boullosa, pronunciou unha “lacónica pero sintética” oración necrolóxica. Dirixíndose ao pai do falecido, entre outras cousas di:

...Falange no testimonia pésames, pero en cambio por mi intermedio os felicita, porque Falange vive familiarizada con la muerte... esta vida, solo es un tránsito penoso, la verdadera vida es la otra, la eterna; en cuya legión de héroes y de mártires forma hoy vuestro Juanito, la guardia eterna sobre los luceros, en holocausto de la causa redentora de nuestra Inmortal España Tradicional y Católica. El Pueblo Gallego, 18-6-1937.