sábado, 11 de enero de 2020

Versos para os "caídos"

O 24 de maio de 1944, na vila de Cea (Ourense), os edificios locen bandeiras e crespóns negros; é o día da inauguración “con sencillez, pero solemnemente” do monumento aos caídos do que fora impulsor o mestre xubilado José María González. Ademais das autoridades locais e provinciais, representacións do exército, Vieja Guardia de Falanxe e outras xerarquías, asistiu numeroso público e o alumnado das escolas nacionais. Todos encamiñáronse cara o cemiterio para depositar coroas de flores nas tumbas de dous camaradas, rezar uns responsos e dar os gritos rituais falanxistas.
A continuación dirixíronse ao monumento aos caídos situado cerca do santuario da Saleta. No templo, os nenos internados no reformatorio de Oseira participaron con cantos gregorianos na misa.
O encargado do sermón foi o “heroico y elocuente” padre Comesaña (José Fernández Parada), sinalado por moitas testemuñas como represor en Vigo e do que afirmaban levaba sempre a pistola debaixo da sotana. Neste acto, con “párrafos sentidísimos y con gran unción hizo resaltar el cruento sacrificio de nuestros caídos por Dios y por España” e a súa palabra “cálida y patriótica llegó al fondo del alma de los asistentes”.
Logo da bendición do párroco e dunhas palabras do mestre promotor, o xefe provincial do Movimiento pronunciou un discurso “escuchado religiosamente”. Cantouse o Cara al Sol e déronse os gritos de rigor.
Segundo os xornais, Cea vibrou de patriotismo e o clero da comarca “se comportó, como siempre, de manera admirable.”
O párroco de Seoane, José Vázquez Testa, compuxo un poema en galego para o acto:
“Laudemos viros gloriosos” (Ecl. 44)
Non deixar esquecer ós que morreron
é moi xusto deber dos que quedamos;
tendo conta que perduren largos anos
nome e feitos d’os que nos precederon...
¡Honra, pois, e gratitú ós que “caeron”
n-a groriosa Cruzada en que loitamos,
e co’a axuda de Dios n-ela trunfamos...
¡Hou! Y-as tradicións perdidas xa se ergueron.
¡Boa idea a d’o ilustre conveciño!:
d’escribir en dura pedra ise “¡Presentes!”
pra que o lean, e lles recen con cariño,
- qu’e o millor ousequio d’os creyentes-;
¡¡Cunha Cruz pra fár sombra ó seu filliño
y-os outros compatriotas “merecentes” !!

No hay comentarios: