miércoles, 1 de julio de 2020

Desiderio Comesaña, outubro de 1934.

Desiderio Comesaña Prado era natural de Salcedo, fillo de Isidoro e Serafina (porén no rexistro civil aparecía como de pais descoñecidos), tiña 34 anos, camareiro, residente no número 39 da rúa da Oliva. Era a figura máis coñecida do anarquismo na capital pontevedresa. A media mañá do sete de outubro de 1934 deteno a policía na praza da Ferrería. No conseguinte rexistro atópanlle un exemplar da circular nº 13 da Confederación Regional Galaica (CRG); esta circular dirixíase a toda a afiliación da CNT dando unha serie de instrucións sobre a actitude a tomar, no caso de que se producira un movemento revolucionario. Atópanlle tamén un escrito sen sinatura, que era a contestación a outro da Agrupación Socialista capitalina sobre a participación no movemento revolucionario previsto para outubro. A circular lembra o deber dos sindicatos da CNT de impedir por todos os medios que calquera xesto reivindicativo da crase traballadora puidese ser esmagado pola reacción e considera que, se se produce unha subversión, os traballadores da CNT “impedirán por todos los medios a su alcance que tal movimiento sea sofocado por la movilización y desplazamiento de fuerzas, las cuales deben ser entretenidas, a fin de que, como decimos, no puedan acudir a puntos donde aplastarían a la clase trabajadora en lucha”.
No outro escrito, que Comesaña recoñece como seu, aparte de remitir ao que se acordase no congreso a celebrar o día 20 dese mes en Madrid, adianta a súa opinión particular, que resume do seguinte xeito: unificación circunstancial na loita con reivindicacións de carácter moral e económicas
y en el aspecto mediato o sea en el francamente revolucionario, expropiación de la propiedad privada y demoledor del Estado, construyendo una nueva economía socializada sobre bases amplias de federalismo libertario; como en este aspecto nos encontramos en posición diametralmente opuesta con vuestros principios doctrinarios – conquista del Poder, según vosotros; destruyéndolo, según nosotros – opinamos que, insurrecionalmente, pueda que haya unidad de criterio, en cuanto a la finalidad lo dudamos mientras otra cosa no se nos demuestre, por lo tanto nos obliga a manifestaros que seguimos firmes en nuestros principios revolucionarios, que no son otros sino ir a la conquista del Comunismo libertario.
O xefe da Comisaría de Investigación y Vigilancia, Gonzalo López de Silanes, informa que Desiderio era un dos xefes da Federación Anarquista Ibérica (FAI) e que o viran entrar nos cafés “sin duda para dar órdenes a sus compañeros de que se declarasen en huelga”.
O 26 de outubro decretan o procesamento pola súa actuación contraria ao bando de guerra. Desiderio nega que coaccionase os traballadores xa que el non se solidarizara co movemento de folga. O auditor opina que debe profundarse máis na investigación; o 17 de novembro dítase novo auto de procesamento e Comesaña nomea avogado defensor a Isidoro Millán.
O 21 de novembro, o auditor considera que o escrito non chegara a saír do poder do procesado e era “el simple reflejo de una proposición puramente ideológica, aún no transmitida a quienes iba dirigida” e non puidera probarse a participación do detido no movemento revolucionario, polo que acorda o sobresemento provisional da causa militar 384/34.

No hay comentarios: